De eindstreep gehaald!
Door: Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
18 Mei 2010 | Kameroen, Buéa
Buéa – Kameroen, 17 mei 2010
Klaaaaaaaaaaaar!!!! Tenminste, de eerste versie van mijn scriptie is klaar, en jawel al ingeleverd ook (thanks Mica). Na een flinke week bloed, zweet en tranen, ben ik toch wel trots op het eindresultaat, en iedereen die geïnteresseerd is in de ontwikkeling van Kameroen, een digitale versie kan altijd per mail je kant op komen. Natuurlijk hoop ik wel dat iedereen nu ook duimt voor die voldoende ;-) maar ik kan in ieder geval weer opgelucht adem halen en ben er lekker vanaf.
Het is alweer even geleden dat ik schreef, maar de laatste week natuurlijk vooral bezig geweest met mijn scriptie. Uiteraard nog wel tijd gevonden voor de nodige feestjes en af en toe een bezoekje aan school om de vorderingen van mijn project te zien, dus daarover een kort verhaaltje deze keer. Vandaag over een maand zit ik trouwens alweer in het vliegtuig op weg naar Holland, en nu mijn scriptie achter de rug is, had ik misschien best nog wat langer willen blijven, maar ach, ook Nederland heeft zo z’n charmes ;-)
Vorige week vrijdagavond waren alle leraren (en wij dus ook) uitgenodigd bij een van de leraren, Mr Nduka, dat is de leraar waarmee ik samen in de schoolfarm lesgeef. Hij was namelijk, een maand geleden al, vader geworden, en in zijn dorp Bonakanda, hoort daar een traditioneel feest bij. Waar we in Nederland gewend zijn dat mensen met kleine getale op kraamvisite komen, was hier zowaar de hele school uitgelopen, en zat de plaatselijke kroeg stampesvol. Na een introductie van de ‘ceremonie meester’, een openingsgebed en het zingen van het volkslied, leek het er eindelijk op dat de baby op zijn eigen feestje zou komen. Wat we echter niet wisten, is dat de naam van de baby nog niet bekend was, en er een bepaalde traditie bij het bekend maken van de naam hoort. Uiteraard wilde we allemaal mee doen en dus voegden we ons in de kring die zich binnen had gevormd. De baby (een super schattig jongetje gekleed in roze met witte gebreide kleren), werd door de hele kring doorgegeven, en bij elke persoon werd het volgende liedje gezongen:
I know your name (groep herhaalt)
Your name is ….. (groep herhaalt)
I know your name!
Op de puntjes mocht degene die op dat moment de baby vasthad een naam noemen, en waar sommige gingen voor Happy als naam, kwam bij mij als eerste Peter in gedachten dus vandaar die naam maar gezegd (wilde eigenlijk voor Michiel gaan, broertje :P)…Zoals in de meeste dingen hier wel humor verwerkt zit, zeiden sommige mensen ook namen als Judas en Allergy, en daar werd uiteraard kostelijk om gelachen. Na het lied was de baby meteen weer weg en ging het feestje verder met het geven van de cadeautjes en daarna was het eindelijk tijd om te eten!! Het Kameroense eten was aardig pittig, maar de daarbij geschonken wijn maakte een hoop goed. Na het eten werd er even snel opgeruimd en daarna begon voor ons het toch wel meest ‘shocking’ gedeelte van de avond. Een paar van de leraressen begonnen met zingen en dansen, en al snel drong het thema van de liedjes en dans door, seks! Toen we om uitleg vroegen, bleek het heel normaal te zijn dat als je een baby verwelkomd, er daarna moet worden ‘uitgelegd’ waar het kind vandaan komt, en dat gaat dus met liedjes en zeer aparte bijbehorende dansjes/bewegingen. Ondertussen werd er ook nog babypoeder in de rondte gestrooid, en dat in combinatie met allemaal leraren die wel hele rare bewegingen maken, was het absoluut het bijzonderste feestje ooit! Na een hilarisch avondje dansen en de nodige biertjes, met 25 volwassenen in 1 busje terug naar huis gebracht (normaal voor 15 personen). Uiteraard was er de volgende dag genoeg om over te praten en uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat deze gelegenheid voor de mensen van hier, de enige is waarop men openlijk over seks kan praten, want verder is dat als gespreksonderwerp best een taboe. En toch kan ik het niet helpen dat de mensen op het feestje het meeste weg hadden van een groep losgeslagen pubers, maar goed, het was gezellig en ook weer een hele ervaring ;-)
Gedurende afgelopen week, zo af en toe even op school gaan kijken naar de vorderingen, en ik moet zeggen dat het al aardig ergens op begint te lijken. We hebben nu ook oudere studenten die in de houtbewerking het een en ander bijleren, en die hebben echt fantastisch geholpen met de reparatie van het schoolfarm hek. Zo schattig want elke keer als ik op school ben moet ik als ‘auntie Caroline’ wel weer ergens naar komen kijken. Ik ben eigenlijk wel verbaasd dat het werk zo snel vordert, want ik had juist verwacht dat het moeilijk was om iemand hier echt hard aan het werk te zetten, maar dat blijkt dus geen probleem te zijn :D
Deze donderdag was het Maggie’s verjaardag, eigenlijk zou de rest naar het strand gaan en ik heerlijk in alle rust kunnen studeren, maar door de flinke hoosbui van woensdagnacht (het leek of het dak eraf vloog), was het alles behalve strandweer, en dus hebben ze zich maar een tijdje op de markt vermaakt. ’s Avonds wel met z’n allen heerlijk Kameroenees uit eten geweest, om na een paar drankjes richting de Chariot nachtclub te gaan. In deze nachtclub waren we nog niet geweest, en vergeleken bij Jupiter was het nog mooier, luxer, moderner en westers, maar niet het soort club waar ik in Nederland zou gaan stappen (te chique). Ons uiteraard prima vermaakt, en heel wat zweetdruppeltjes later moe maar voldaan ons bedje in gekropen.
Afgelopen zaterdag, eergisteren dus, was er nog een groot feest in en om ons huis. Maggie had de hele schoolcrew + een berg buren, vrienden en kennissen uitgenodigd, om haar verjaardag nog een keer te vieren. Het was de bedoeling dat iedereen iets te eten klaar zou maken dat typerend was voor hun dorp/regio/land (of gewoon iets lekkers), dus tussen het scriptie-schrijven door gevulde eieren en een soort knoflooksaus gemaakt (Lenny bedankt voor het recept). Verder nog een beetje alles aan kant gemaakt en gezorgd dat het er gezellig uitzag met veel ballonnen, slingers en kaarsen, en toen kwamen de eerste gasten al (eigenlijk nog redelijk op tijd ook). Alle kinderen van het weeshuis kwamen ook nog langs, en tot in de late uurtjes was het een heerlijk gezellig feest, en dansen op de veranda onder een indrukwekkende sterrenhemel is tenslotte niet iets wat je elke dag doet! Zondag heeft de rest opgeruimd (met kleine kater), en heb ik de laatste hand aan mijn thesis gelegd om hem vervolgens vandaag op te sturen, en nu dus maar afwachten! Wel echt superlief wat mijn huisgenootjes en de andere vrijwilligers hebben gedaan om mij te helpen met mijn thesis, daarvoor dus super bedankt!
Verder weinig gedaan vandaag, wel gezellig filmpjes gekeken met Johan en Natasja. Morgen staat Douala dan eindelijk op de planning (voor de verf), en woensdag gaan we hoogstwaarschijnlijk naar het strand omdat er geen school is. Donderdag is hier namelijk Onafhankelijkheidsdag, en dus (weer) een vrije dag. Omdat er kennelijk het een en ander te gebeuren staat, is woensdag ter voorbereiding ook maar een vrije dag, prima! Vrijdag begint klas 6 aan hun examen, ben benieuwd. Verder deze week vooral druk met het regelen en organiseren van de projecten en nog wat kleine andere schoolwerk dingetjes afmaken. Een reis naar het extreme noorden zit er voor mij waarschijnlijk niet meer in, vanwege de afstand (2 dagen reizen), en ook omdat de meeste daar al zijn geweest. Daarom des te meer reden om andere uitstapjes te maken, dus die gaan we morgen ook maar eens plannen. Maar de plannen voor volgend jaar zijn al gemaakt….reizen, naar overal en nergens, want ik wil meer zien! En wie weet, mocht ik toch in Afrika zijn, komt een bezoekje aan Kameroon ook nog wel op die planning ;-) Maar voor nu nog even genieten van mijn tijd hier…
Heel veel groetjes,
Karlijn
Klaaaaaaaaaaaar!!!! Tenminste, de eerste versie van mijn scriptie is klaar, en jawel al ingeleverd ook (thanks Mica). Na een flinke week bloed, zweet en tranen, ben ik toch wel trots op het eindresultaat, en iedereen die geïnteresseerd is in de ontwikkeling van Kameroen, een digitale versie kan altijd per mail je kant op komen. Natuurlijk hoop ik wel dat iedereen nu ook duimt voor die voldoende ;-) maar ik kan in ieder geval weer opgelucht adem halen en ben er lekker vanaf.
Het is alweer even geleden dat ik schreef, maar de laatste week natuurlijk vooral bezig geweest met mijn scriptie. Uiteraard nog wel tijd gevonden voor de nodige feestjes en af en toe een bezoekje aan school om de vorderingen van mijn project te zien, dus daarover een kort verhaaltje deze keer. Vandaag over een maand zit ik trouwens alweer in het vliegtuig op weg naar Holland, en nu mijn scriptie achter de rug is, had ik misschien best nog wat langer willen blijven, maar ach, ook Nederland heeft zo z’n charmes ;-)
Vorige week vrijdagavond waren alle leraren (en wij dus ook) uitgenodigd bij een van de leraren, Mr Nduka, dat is de leraar waarmee ik samen in de schoolfarm lesgeef. Hij was namelijk, een maand geleden al, vader geworden, en in zijn dorp Bonakanda, hoort daar een traditioneel feest bij. Waar we in Nederland gewend zijn dat mensen met kleine getale op kraamvisite komen, was hier zowaar de hele school uitgelopen, en zat de plaatselijke kroeg stampesvol. Na een introductie van de ‘ceremonie meester’, een openingsgebed en het zingen van het volkslied, leek het er eindelijk op dat de baby op zijn eigen feestje zou komen. Wat we echter niet wisten, is dat de naam van de baby nog niet bekend was, en er een bepaalde traditie bij het bekend maken van de naam hoort. Uiteraard wilde we allemaal mee doen en dus voegden we ons in de kring die zich binnen had gevormd. De baby (een super schattig jongetje gekleed in roze met witte gebreide kleren), werd door de hele kring doorgegeven, en bij elke persoon werd het volgende liedje gezongen:
I know your name (groep herhaalt)
Your name is ….. (groep herhaalt)
I know your name!
Op de puntjes mocht degene die op dat moment de baby vasthad een naam noemen, en waar sommige gingen voor Happy als naam, kwam bij mij als eerste Peter in gedachten dus vandaar die naam maar gezegd (wilde eigenlijk voor Michiel gaan, broertje :P)…Zoals in de meeste dingen hier wel humor verwerkt zit, zeiden sommige mensen ook namen als Judas en Allergy, en daar werd uiteraard kostelijk om gelachen. Na het lied was de baby meteen weer weg en ging het feestje verder met het geven van de cadeautjes en daarna was het eindelijk tijd om te eten!! Het Kameroense eten was aardig pittig, maar de daarbij geschonken wijn maakte een hoop goed. Na het eten werd er even snel opgeruimd en daarna begon voor ons het toch wel meest ‘shocking’ gedeelte van de avond. Een paar van de leraressen begonnen met zingen en dansen, en al snel drong het thema van de liedjes en dans door, seks! Toen we om uitleg vroegen, bleek het heel normaal te zijn dat als je een baby verwelkomd, er daarna moet worden ‘uitgelegd’ waar het kind vandaan komt, en dat gaat dus met liedjes en zeer aparte bijbehorende dansjes/bewegingen. Ondertussen werd er ook nog babypoeder in de rondte gestrooid, en dat in combinatie met allemaal leraren die wel hele rare bewegingen maken, was het absoluut het bijzonderste feestje ooit! Na een hilarisch avondje dansen en de nodige biertjes, met 25 volwassenen in 1 busje terug naar huis gebracht (normaal voor 15 personen). Uiteraard was er de volgende dag genoeg om over te praten en uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat deze gelegenheid voor de mensen van hier, de enige is waarop men openlijk over seks kan praten, want verder is dat als gespreksonderwerp best een taboe. En toch kan ik het niet helpen dat de mensen op het feestje het meeste weg hadden van een groep losgeslagen pubers, maar goed, het was gezellig en ook weer een hele ervaring ;-)
Gedurende afgelopen week, zo af en toe even op school gaan kijken naar de vorderingen, en ik moet zeggen dat het al aardig ergens op begint te lijken. We hebben nu ook oudere studenten die in de houtbewerking het een en ander bijleren, en die hebben echt fantastisch geholpen met de reparatie van het schoolfarm hek. Zo schattig want elke keer als ik op school ben moet ik als ‘auntie Caroline’ wel weer ergens naar komen kijken. Ik ben eigenlijk wel verbaasd dat het werk zo snel vordert, want ik had juist verwacht dat het moeilijk was om iemand hier echt hard aan het werk te zetten, maar dat blijkt dus geen probleem te zijn :D
Deze donderdag was het Maggie’s verjaardag, eigenlijk zou de rest naar het strand gaan en ik heerlijk in alle rust kunnen studeren, maar door de flinke hoosbui van woensdagnacht (het leek of het dak eraf vloog), was het alles behalve strandweer, en dus hebben ze zich maar een tijdje op de markt vermaakt. ’s Avonds wel met z’n allen heerlijk Kameroenees uit eten geweest, om na een paar drankjes richting de Chariot nachtclub te gaan. In deze nachtclub waren we nog niet geweest, en vergeleken bij Jupiter was het nog mooier, luxer, moderner en westers, maar niet het soort club waar ik in Nederland zou gaan stappen (te chique). Ons uiteraard prima vermaakt, en heel wat zweetdruppeltjes later moe maar voldaan ons bedje in gekropen.
Afgelopen zaterdag, eergisteren dus, was er nog een groot feest in en om ons huis. Maggie had de hele schoolcrew + een berg buren, vrienden en kennissen uitgenodigd, om haar verjaardag nog een keer te vieren. Het was de bedoeling dat iedereen iets te eten klaar zou maken dat typerend was voor hun dorp/regio/land (of gewoon iets lekkers), dus tussen het scriptie-schrijven door gevulde eieren en een soort knoflooksaus gemaakt (Lenny bedankt voor het recept). Verder nog een beetje alles aan kant gemaakt en gezorgd dat het er gezellig uitzag met veel ballonnen, slingers en kaarsen, en toen kwamen de eerste gasten al (eigenlijk nog redelijk op tijd ook). Alle kinderen van het weeshuis kwamen ook nog langs, en tot in de late uurtjes was het een heerlijk gezellig feest, en dansen op de veranda onder een indrukwekkende sterrenhemel is tenslotte niet iets wat je elke dag doet! Zondag heeft de rest opgeruimd (met kleine kater), en heb ik de laatste hand aan mijn thesis gelegd om hem vervolgens vandaag op te sturen, en nu dus maar afwachten! Wel echt superlief wat mijn huisgenootjes en de andere vrijwilligers hebben gedaan om mij te helpen met mijn thesis, daarvoor dus super bedankt!
Verder weinig gedaan vandaag, wel gezellig filmpjes gekeken met Johan en Natasja. Morgen staat Douala dan eindelijk op de planning (voor de verf), en woensdag gaan we hoogstwaarschijnlijk naar het strand omdat er geen school is. Donderdag is hier namelijk Onafhankelijkheidsdag, en dus (weer) een vrije dag. Omdat er kennelijk het een en ander te gebeuren staat, is woensdag ter voorbereiding ook maar een vrije dag, prima! Vrijdag begint klas 6 aan hun examen, ben benieuwd. Verder deze week vooral druk met het regelen en organiseren van de projecten en nog wat kleine andere schoolwerk dingetjes afmaken. Een reis naar het extreme noorden zit er voor mij waarschijnlijk niet meer in, vanwege de afstand (2 dagen reizen), en ook omdat de meeste daar al zijn geweest. Daarom des te meer reden om andere uitstapjes te maken, dus die gaan we morgen ook maar eens plannen. Maar de plannen voor volgend jaar zijn al gemaakt….reizen, naar overal en nergens, want ik wil meer zien! En wie weet, mocht ik toch in Afrika zijn, komt een bezoekje aan Kameroon ook nog wel op die planning ;-) Maar voor nu nog even genieten van mijn tijd hier…
Heel veel groetjes,
Karlijn
-
18 Mei 2010 - 06:18
Julia:
Heyy Karlijn! Goed om te lezen dat je scriptie klaar is, tuurlijk duimen we voor een goed cijver!! Zag dat je mee ging naar Guus super gezellig!! Geniet van je laatste maand en daarna is het echt tijd voor Mettz we hebben lekkere nieuwe biertjes ontdekt!!! Xxx Julia -
18 Mei 2010 - 07:28
Anneke:
Hoi Karlijn, geweldig dat je scriptie af is. De komende weken heb je nu lekker veel tijd voor nog meer feestjes, markten afstruinen, naar de kroeg en mooie dingen beleven. Geniet die laatste maand. Liefs Anneke -
18 Mei 2010 - 07:29
Mica:
Jeej :-) Gaat goed daar dus! Geniet nog ff van de laatste maand!!!!
Kusjes Mica -
18 Mei 2010 - 12:50
Lenny:
Hoi Karlijn,
Da's lekker dat die scriptie af is. Nou nog een goed cijfer. Dat biedt mogelijkheden voor de laatste maand lijkt me. Veel plezier, Lenny -
18 Mei 2010 - 16:41
Zus:
Yahoo!! Goed gedaan!! Komt vast helemaal goed met dat cijfer!!
Je bent gewoon over een maandje alweer terug, tijd is echt snel gegaan. Dan idd hophop naar de Merz, de nieuwe biertjes waren erg lekker :) -
18 Mei 2010 - 20:11
Peggy:
Hai Karlijn,
Jee, toch nog tussen alle feesten en partijen is het je gelukt om je scriptie af te krijgen !!! Top hoor, gefeliciteerd. Dat cijfer komt vast wel goed.
Nu lekker verder genieten van je laatste periode .Gaat vast lukken.
He, ajuus en groetjes van Corry en Peggy
p.s. Doen jullie nog wel eens iets anders dan lekker eten ? -
19 Mei 2010 - 10:17
Ingrid:
Eindelijk tijd om eens iets leuks te gaan doen!! Geniet ervan die laatste weken, groetjes Ingrid -
21 Mei 2010 - 00:44
Patty :
Ik ga je verhalen nog missen - Geniet vsn je laatste maand en ik ga meeduimen voor top marks! Would love read your srciptie - Ik zit in een boek club en we praten vaak over precies wat jij doet!Zo als je wil dat Aussie know about it - feel free :) Patty -
03 Juni 2010 - 12:16
Joëlle:
Hoi Karlijn,
Wij hebben gisteren een sponsorloop gehad voor jouw schooltje in Kameroen, jullie kunnen nu spulletjes voor de kindjes kopen.
We hebben ook foto's gezien van jou en wat jij daar allemaal doet.
xxx Joëlle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
